Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Περί ...φόβου

Τι είναι φόβος? Είναι αυτό το άγνωστο που σε αιφνιδιάζει και σου παγώνει το αίμα στις φλέβες. Τι φοβάσαι? Ναι, φοβάσαι τους σεισμούς γιατί αισθάνεσαι  το αίμα στις φλέβες σου να παγώνει.

Έλα, μη κρύβεσαι από μένα. Πιο πολύ απ’ όλα φοβήθηκες τη κακία. Είναι κάποιοι άνθρωποι που λες και την έχουν στο DNA τους,  ηδονίζονται να βλάπτουν τους άλλους, έτσι... χωρίς λόγο και αιτία. Μάλλον θα νομίζουν ότι με αυτό το τρόπο ρίχνουν τους άλλους χαμηλά και αυτόματα ανεβαίνουν αυτοί. Ίσως δεν ξέρουν άλλο τρόπο για να ανέβουν. Ίσως δεν έχουν αρκετή εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Από αυτούς τους ανθρώπους δεν μπορείς να φυλαχτείς εύκολα και δεν ξέρεις πώς. Οι σκέψεις τους αγγίζουν τα όρια της διαστροφής. Σαν εκείνη τη φορά που χωρίς να την ξέρεις, χωρίς να έχεις ποτέ ασχοληθεί μαζί της, εκείνη έμαθε για σένα και σε έβλαψε.  Ίσως κι αυτή να ήταν θύμα κάποιου άλλου αλλά αυτό θα το μάθει πολύ αργότερα, όταν θα έχει έρθει και γι’ αυτή η στιγμή να πληρώσει το τίμημα ή όπως συχνά λες, “όταν θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου”.  Όλα εδώ πληρώνονται, έτσι δε λένε? Η κακία της είχε θολώσει το νου και νόμιζε ότι θα έμενε στο σκοτάδι να κρυφοκοιτάζει το αποτέλεσμα των πράξεών της και να απολαμβάνει το τρόπαιο. Τι αυτοπεποίθηση! Όμως τόσο την είχε τυφλώσει η κακία που δεν φαντάστηκε ότι θα την ανακάλυπτες. Όχι, δεν έκανες ότι έκανε, αδιαφόρησες αφήνοντας την να ξέρει …ότι ξέρεις. Άλλωστε, το τρόπαιο που εκείνη νόμιζε ότι σου έκλεψε, εσένα σου ήταν άχρηστο.»
Δεν φοβήθηκες τη συγκεκριμένη γυναίκα ούτε για την απώλεια. Φοβήθηκες γιατί συνειδητοποίησες το μέγεθος της κακίας που υπάρχει γύρω σου. Νόμιζες ότι όλοι είναι σαν εσένα, καλοπροαίρετοι? Επειδή δεν ασχολήθηκες ποτέ με τους άλλους, νόμισες ότι οι άλλοι δεν ασχολούνται με σένα? Πόσο αφελής ήσουνα. Σου το είπε άλλωστε ειρωνικά η κοινή σας φίλη. “Υπήρξες πολύ αφελής και αυτό δε συγχωρείται”.

Φοβήθηκες τον εαυτό σου. Δεν ήξερες αν θα μπορούσες να αντισταθείς στον πειρασμό να ανταποδόσεις με τον ίδιο τρόπο. Κάποια πράγματα είναι μεταδοτικά, σαν τις αρρώστιες. Μεταδοτική ήταν και η κακία και έπληξε ζωτικά όργανα της προσωπικότητάς σου, τον εγωισμό σου, την ηθική σου υπόσταση, την αυτοεκτίμησή σου, τη νοημοσύνη σου. Ευτυχώς πρόλαβες και έκανες πίσω. Εκείνη νόμισε ότι οπισθοχώρησες αλλά κατά βάθος εσύ νίκησες. Ξεφορτώθηκες το τρόπαιο, λίγο ήταν? Για φαντάσου να καταλάβει κι εκείνη ότι πάλεψε για κάτι που δεν αξίζει? Λες να σου το στείλει πίσω? Θεός φυλάξει…

Τελικά ο Θεός σε προφύλαξε στη μέχρι σήμερα ζωή σου και μόλις τώρα σου έστειλε τη κακία για να τη γνωρίσεις. Σε αυτή τη πρώτη σου μάχη μαζί της,βγήκες νικήτρια. Σε επόμενα όμως χτυπήματά της θα τα καταφέρεις? Μα ναι, ναι.... φυσικά και θα τα καταφέρεις γιατί τώρα ξέρεις και γιατί, όπως λένε, ότι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό.
Έλα.... πες το να το ακούσω... πες το δυνατά : Τώρα είμαι πιο δυνατή. 
Έτσι μπράβο!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου