Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2014

Περί... ηθικής

Κάνεις αυτό που θέλεις ή αυτό που θέλουν οι άλλοι? Μα τι ερώτηση κι αυτή. Φυσικά και κάνεις αυτό που θέλεις και δε κάνεις το χατίρι σε κανέναν και ας υπάρχει κάποιες φορές τίμημα γι’ αυτό. Μερικοί νομίζουν ότι αν προσφέρουν λίγα ψίχουλα, θα κάνεις για χάρη τους πέντε τούμπες στον αέρα και θα περάσεις από το στεφάνι με τη φωτιά. Άσε που νομίζουν ότι σαν κι αυτούς κανένας άλλος στο κόσμο. Το χειρότερο είναι που βρίσκονται κάποιες γυναίκες και πέφτουν στην ανάγκη τους. Και με αυτό το τρόπο επιβεβαιώνεται η χειρότερη ιδέα που έχουν γι’ αυτές και τις βάζουν όλες μαζί στο ίδιο σακί. Μα δεν έχει βρεθεί καμιά να τους τα πει ένα χεράκι για να συνέλθουν? Μπα... 

Και σου εμφανίζεται με μια Mercedes από εδώ μέχρι την Αίγινα. Όπα.... Χτες που γνωριστήκατε στο σπίτι της Χριστίνας, δεν σου είχε δώσει την εντύπωση του "λεφτά". Όχι, εσένα αυτό δε σε ενδιέφερε και μάλλον το κατάλαβε και έπαιξε σήμερα όλα του τα χαρτιά. Και που νάξερε ότι ερχόμενος με τη Mercedes, κατάφερε ακριβώς το αντίθετο με αυτό που ήθελε να πετύχει.
Αρχίσατε να συζητάτε περί ανέμων και υδάτων, πίνοντας τον καφέ σας στο παραλιακό μπαρ. Μιλούσε σε άψογη καθαρεύουσα. Επιμονή κι αυτή να θέλει να σε εντυπωσιάσει. Έπαιζε το παιχνίδι που παίζουν όλα τα αρσενικά ζώα στη φύση όταν θέλουν να πλευρίσουν το θηλυκό. Μόνο που του ξέφευγε ότι δεν είσαι ζώο. Προφανώς θα νόμισε ότι το iq σου ήταν περιορισμένης ευθύνης αφού ήσουν λακωνική..
Ένα καφέ είπες να πιείς με έναν άνθρωπο και να αλλάξεις μερικές κουβέντες αλλά εκείνος την είχε δει αλλιώς.
Με συνοπτικές διαδικασίες και ερμηνεύοντας τη σιωπή σου σαν θαυμασμό στο πρόσωπό του (το ψώνιο), σου πρότεινε να κάνετε σχέση. Καλέ, όχι μια σχέση ότι νάναι αλλά σοβαρή που να έχει διάρκεια και νόημα. Αυτό το τελευταίο στο είπε λες και παράγγελνε σε εστιατόριο μια καλαμαράκια και μια χωριάτικη.
Γύρευε τι ηλίθιο βλέμμα θα είχες που κατέληξε να σου αποκαλύψει ότι είναι παντρεμένος αλλά δεν θέλει να χωρίσει γιατί η γυναίκα του είναι βαριά άρρωστη και δεν μπορεί να τη χωρίσει, άσε που έχει ηθικό καθήκον να είναι στο πλευρό της.
Μα καλά….. εσύ άλλες φορές δεν το κλείνεις το στοματάκι σου, τώρα σε έπιασε το μουγκό σου? Καταλαβαίνω, τάχασες από το μεγαλείο του θράσους αλλά κάτι έπρεπε να πεις. Και όσο δεν έλεγες, τόσο εκείνος έπαιρνε θάρρος μέχρι που στο τέλος σου πέταξε στα μούτρα το καλύτερο.
“Μαζί μου θα έχεις ότι επιθυμεί η καρδιά σου. Τα ακριβότερα ρούχα θα τα φοράς εσύ. Το ψυγείο σου θα είναι πάντα γεμάτο”.

Μέχρι εδώ οι καλοί τρόποι και η υπομονή. Άντε…. Γιατί αυτή η ιστορία με την άρρωστη γυναίκα έχει κυκλοφορήσει πολύ στη πιάτσα και απορώ πως έκατσες και άκουσες τις φανφάρες αυτού του κατ’ ευφημισμόν άντρα. Σειρά σου να διασκεδάσεις λίγο με τη βλακεία του.

-Δεν με ενδιαφέρουν τα ακριβά ρούχα και όσο για το ψυγείο μου είναι πάντα γεμάτο. Ευτυχώς δεν πεινάω.

Καλά… είδες πώς χαμογέλασε μόλις άκουσε αυτά τα λόγια? Θα σκέφτηκε ότι και γκόμενα θα βγάλει και οικονομία θα κάνει.
-Πριν σου απαντήσω, θέλω να σου κάνω κάποιες ερωτήσεις. Θα μπορούμε να βγούμε ένα Σαββατόβραδο για φαγητό ή διασκέδαση?
-Ξέρεις, είμαι αρκετά γνωστός στην Αθηναϊκή κοινωνία και δεν θέλω να δημιουργήσω σκάνδαλο.
-Θα μπορούμε να ξεφύγουμε κανένα διήμερο και να πάμε μια εκδρομούλα?
-Μόνο αν το ξέρω αρκετές μέρες πριν και πω ότι θα λείψω για δουλειά.

Έλα…. καλά το πας. Για συνέχισε να γελάσουμε.
-Αν απόψε θέλω λίγη παρέα, θα μπορέσω να σου τηλεφωνήσω και να μιλήσουμε?
-Α... όχι, το τηλέφωνό μου το κλείνω μετά τις τρεις που πάω σπίτι.
-Και πότε θα βλεπόμαστε?
-Όλα τα πρωινά θα είναι δικά σου και σου επαναλαμβάνω ότι θα έχεις από μένα τα πάντα.
-Λοιπόν σκέφτηκα κάτι. Αφού εσύ θα έχεις τη πρωινή βάρδια, να βρω και κάποιον άλλο για την απογευματινή, τι λες?

Σε παραδέχομαι. Μέσα στη σαστιμάρα του, άφησες τρία ευρώ για τον καφέ και έφυγες.
Επειδή όμως ο τύπος είχε μάθει να λέει αυτός τη τελευταία κουβέντα, σου τηλεφώνησε λίγο μετά και σου είπε ότι τον απογοήτευσες γιατί νόμιζε ότι είχε να κάνει με μια σοβαρή κυρία. Καλά έκανες και του το έκλεισες χωρίς να δώσεις συνέχεια.

Τελικά για μια τέτοια κατάσταση ποιος φταίει? Αυτός που προσφέρει ή αυτός που δέχεται τη προσφορά? Αλλά και αυτός που δεν την δέχεται… πάλι φταίει.
Αϊ σιχτίρ…. Πάλι μπερδεύτηκα.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου