Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014

Τι θα φάμε αύριο?

Όποιος πεινάει ονειρεύεται καρβέλια κι εσύ μάλλον θα πεινάς για να σκέφτεσαι φαγητό. Δεν ακούω όμως το στομάχι σου να γουργουρίζει άρα κάτι θα τσίμπησες, ε…? Τότε προς τι όλες αυτές οι σκέψεις που παραπέμπουν σε μενού εστιατορίου?
Ναι, ξέρω, οι σούπες σερβίρονται ζεστές και γενικά, όλα τα πιάτα πρέπει να είναι ζεστά για να είναι απολαυστικά. Κάποια ορντέβρ σερβίρονται και κρύα, δε λέω, αλλά αυτά είναι για να ανοίξουν την όρεξη. Και αφού απολαύσεις ένα τέλειο γεύμα με ζεστούς μεζέδες, τρως και ένα γλυκάκι που συνήθως είναι κρύο, καλά τα λέω?
Εσύ όμως όλο και περισσότερο σκέφτεσαι ένα παγωμένο πιάτο. Παγωτό δεν είναι γιατί ξέρω ότι δεν σου αρέσει.
Αχάαα… μα εσύ δεν σκέφτεσαι να φας ένα παγωμένο πιάτο αλλά να το προσφέρεις. Και ένα είναι το παγωμένο πιάτο που δεν ευχαριστεί αυτόν που το τρώει αλλά αυτόν που το σερβίρει, η εκδίκηση.
Με έσκασες μέχρι να μου το αποκαλύψεις.

Μήπως δεν θάπρεπε  να κάνεις τέτοιες σκέψεις? Φτιάξε μια λαχταριστή τυρόπιτα και να δεις πόσοι άνθρωποι γύρω σου θα την τιμήσουν. Εσύ άκουγες τη λέξη εκδίκηση και έβγαζες σπυριά. Αφού η καλύτερη εκδίκηση είναι η αδιαφορία, τι το ψάχνεις?
Ναι…ναι… έχεις χίλιους λόγους να θέλεις να προσφέρεις αυτό το πιάτο και θα είναι πολύ παγωμένο αφού έχει περάσει πολύς καιρός. Τελικά μήπως δεν είναι εκδίκηση αλλά ένας τρόπος να καταλάβουν κάποιοι ότι δεν είναι παντοδύναμοι, ότι δεν μπορούν να κάνουν ότι θέλουν, ότι δεν μπορούν να παίζουν με τους άλλους ανθρώπους? Ε, όχι, δεν θα το παίξεις και θεία δίκη τώρα...
Τι να σου πω, κάνε ότι σε φωτίσει ο Θεός. Εγώ πάω πάσο. Θα σου θυμίσω μόνο ότι όσο και να έχεις θωρακιστεί, η εκδίκηση είναι ένα αρνητικό συναίσθημα και θα γεμίσεις τοξίνες. Δε λέω, κάποια ικανοποίηση θα την νιώσεις. Εγώ είμαι μαζί σου. Άλλωστε είμαι και το μόνο που έχω ζήσει από πολύ κοντά τους λόγους για τους οποίους θέλεις να εκδικηθείς και ένας είναι ο σπουδαιότερος λόγος και τον δικαιολογώ, ότι η βλάβη που σου προξένησαν κάποτε αυτοί που θέλεις να εκδικηθείς, είχε να κάνει με την υγεία σου και σου άφησαν τέτοιο σημάδι που κάθε πρωί, για όλη σου τη ζωή, θα τους θυμάσαι.
Κι εσύ πρέπει να ξεχάσεις.
Η εκδίκηση θα σε κάνει να ξεχάσεις? Θα αποκατασταθεί το πρόβλημα της υγείας σου? Αμ δε…

Απόλαυσε λοιπόν όλα τα όμορφα που συμβαίνουν γύρω σου και άσε τις κακίες για τους κακούς. Εσένα δε σου πάει ο ρόλος.
Σκέψου ότι αύριο θα έχεις μια υπέροχη μέρα, θα συναντήσεις πανέμορφους ανθρώπους, θα απολαύσεις μια εκδρομή στην εξοχή.

Είδες που ξέρω να σου φτιάχνω το κέφι?

2 σχόλια:

  1. ''Εσένα δε σου πάει ο ρόλος''... σωστό! Φιλιά πολλά μαξιλαράκι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μήπως να αλλάζουμε κάπου-κάπου ρόλο... έτσι, για να έχει ενδιαφέρον η υπόθεση! Και που ξέρεις, μπορεί να τα πάμε τόσο καλά που να αποφοιτήσουμε από καμιά σχολή θεάτρου. Δεν ξέρω... δεν ξέρω... ο Θεός ας μας φωτίσει :)
    Φιλιάαααααα......

    ΑπάντησηΔιαγραφή